Streszczenie
Cel pracy. Celem artykułu jest przedstawienie danych o liczbie zamachów samobójczych w Polsce w okresie od 2000 do 2020 roku oraz analiza zmian liczby samobójstw w kontekście leczenia lekami przeciwdepresyjnymi.
Materiał i metody. Źródłem danych były raporty Policji o zamachach samobójczych zakończonych zgonem oraz raport Narodowego Funduszu Zdrowia z lutego 2020 r. „NFZ o zdrowiu. Depresja". Raport ten podkreśla wzrost nakładów na świadczenia związane z diagnozą i leczeniem depresji oraz refundację leków przeciwdepresyjnych stosowanych w lecznictwie ambulatoryjnym. Obliczenia wykonano z zastosowaniem oprogramowania Statistica 13. Zależności pomiędzy zmiennymi analizowano przy pomocy korelacji liniowej prostej.
Wyniki. Wykazano bardzo wysoką lub wysoką (r < -0,6) ujemną korelację liczby samobójstw z następującymi wskaźnikami: liczbą pacjentów realizujących recepty na refundowane leki przeciwdepresyjne, również w odniesieniu do podgrupy osób poniżej 18 roku życia; liczbą samobójstw a liczbą pacjentów w tym wieku, którym udzielono świadczenia z rozpoznaniem depresji; liczbą dobowych dawek leku w odniesieniu do refundowanych leków przeciwdepresyjnych; liczbą dni zwolnień lekarskich wystawionych pacjentowi z powodu depresji. Natomiast w grupie wiekowej 65–74 lata korelacja liczby samobójstw z liczbą osób realizujących recepty na refundowane leki przeciwdepresyjne była dodatnia.
Wnioski. Z uwagi na ograniczenia przedstawionej tu analizy należy położyć nacisk na badanie związków przyczynowo-skutkowych w odniesieniu do zachowań samobójczych w różnych grupach wiekowych. Aby skutecznie zapobiegać samobójstwom, niezbędna byłaby głębsza analiza efektywności dostępnego leczenia przeciwdepresyjnego.