2010 zeszyt 3-4

Powrót do zeszytu

Tom 26, zeszyt 3-4

Artykuł poglądowy

Problem samobójstw w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym

Rafał Jaeschke1, Marcin Siwek1,2,3, Dominika Dudek1,2,3
1. Klinika Psychiatrii Dorosłych Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie
2. Katedra Psychiatrii UJ CM w Krakowie
3. Instytut Farmakologii Polskiej Akademii Nauk w Krakowie
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2010, 3-4, 133–140
Słowa kluczowe: zaburzenie afektywne dwubiegunowe, samobójstwo, farmakoterapia

Streszczenie

Duże ryzyko samobójcze w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego (bipolar disoders – BD) jest poważnym problemem w psychiatrii. Zachowania suicydalne występują głównie u chorych na BD w trakcie epizodów depresyjnych lub mieszanych z dysforią. Wydaje się, że ryzyko samobójcze jest podobne w BD typu I i II.
Najskuteczniejszą metodą zapobiegania zachowaniom samobójczym w BD jest stosowanie właściwej farmakoterapii. Lekiem o uznanej skuteczności w zapobieganiu samobójstwom u chorych na BD jest węglan litu, wykazujący działanie przeciwsamobójcze niezależne od efektu normotymicznego. Wyniki porównań skuteczności przeciwsamobójczej litu i innych leków normotymicznych (walproinianów lub karbamazepiny) są niejednorodne. Pośrednie dane wskazują na skuteczność klozapiny, olanzapiny i kwetiapiny w zapobieganiu samobójstwom u chorych na BD. Wyniki badań kohortowych sugerują, że leki przeciwpsychotyczne mogą zwiększać ryzyko samobójcze w tej grupie pacjentów. Dane na temat zależności między stosowaniem leków przeciwdepresyjnych a tendencjami samobójczymi w BD są bardzo skąpe.

Adres do korespondencji:
Rafał Jaeschke
Klinika Psychiatrii Dorosłych SU
ul. Kopernika 21A, 31–501 Kraków
tel. (12) 424 87 28, fax (12) 424 87 45
e-mail: rafal.jaeschke@gmail.com