2008 zeszyt 1

Powrót do zeszytu

Tom 24, zeszyt 1

Artykuł oryginalny

Klinika i farmakoterapia uzależnień od opiatów i środków psychostymulujących

Karina Steinbarth-Chmielewska1, Helena Baran-Furga1
1. Zespół Profilaktyki i Leczenia Uzależnień, Oddział Detoksykacyjny Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2008, 1, 33–42
Słowa kluczowe: opiaty, środki psychostymulujące, leczenie substytucyjne

Streszczenie

Przyjmowanie substancji psychoaktywnych może powodować występowanie zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. Opiaty oraz substancje stymulujące, np. kokaina i amfetamina mają bardzo silne właściwości uzależniające. Leczenie substytucyjne agonistami receptorów opioidowych, głównie metadonem, czy leczenie antagonistami tychże receptorów naltreksonem jest dostępne w niewielu miastach Polski. W leczeniu uzależnień od substancji stymulujących brak jest dominującego postępowania, niemniej podejmuje się próby leczenia lekami przeciwdepresyjnymi, normotymicznymi, czy środkami działającymi poprzez „przerwanie koła samonagradzania”, takimi jak: flupentiksol, disulfiram czy naltrekson. Efektywność farmakoterapii w zapobieganiu nawrotom w uzależnieniu od substancji stymulujących jest znikoma. W ostatnim dwudziestoleciu wzrasta zainteresowanie pacjentami, u których współwystępują zaburzenia psychiczne i używanie substancji psychoaktywnych. Obserwacje kliniczne potwierdzają, że pacjenci ci krócej pozostają w leczeniu, są częściej hospitalizowani, mają więcej zachowań agresywnych i samobójczych oraz gorsze wyniki leczenia w porównaniu z chorymi z jednym rozpoznaniem.

Adres do korespondencji:
Karina Steinbarth-Chmielewska
Zespół Profilaktyki i Leczenia Uzależnień
Instytut Psychiatrii i Neurologii
ul. Sobieskiego 9, 02-957 Warszawa
tel. 022 45 82 758
e-mail: chmielew@ipin.edu.pl