Streszczenie
Wywoływane przez neuroleptyki późne dyskinezy stale pozostają poważnym problemem farmakoterapii w psychiatrii. Ich przewlekły przebieg, inwalidyzujący wpływ na życie chorych i związana z tym stygmatyzacja powoduje, że zaburzenia te znacznie upośledzają społeczne funkcjonowanie pacjentów, utrudniają rehabilitację, negatywnie wpływają na współpracę w leczeniu i pogarszają rokowanie. Artykuł przedstawia przegląd piśmiennictwa dotyczący czynników ryzyka pojawienia się późnych dyskinez, ich etiologii rozpoznawania i proponowanych metod leczenia.