Streszczenie
Celem badania była ocena skuteczności potencjalizacji kuracji przeciwdepresyjnej za pomocą litu lub karbamazepiny (CBZ) w depresji lekoopornej oraz ocena wpływu tych leków na parametry hormonalne i aktywność adenozynotrójfosfatazy (ATP-azy) sodowo-potasowej w erytrocytach. Przeprowadzono również analizę czynników związanych z korzystnym wynikiem potencjalizacji. 59 chorych z depresją lekooporną w sposób randomizowany przydzielono do grup, w których do dotychczasowego leczenia dodano lit lub CBZ. Skuteczność terapeutyczna obu strategii była zbliżona. W grupie, w której dodano węglan litu stężenie kortyzolu obniżyło się u pacjentów z poprawą, a zwiększyło się u chorych bez poprawy, co może sugerować „regulujący” wpływ litu na czynność osi układ limbiczny-podwzgórze-przysadka-nadnercza (LPPN) u pacjentów z poprawą w wyniku potencjalizacji. W grupie, w której dodano CBZ, pacjenci z poprawą mieli istotnie niższe wyjściowe nasilenie depresji niż pacjenci bez poprawy. W grupie tej stwierdzono korelację pomiędzy zmniejszeniem nasilenia depresji a wzrostem aktywności ATP-azy erytrocytów.