Archiwum

Nakłucie lędźwiowe jest najprostszą metodą pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest ono zabiegiem łatwym, szybkim i bezpiecznym do przeprowadzenia u większości chorych. Nakłucie lędźwiowe nadal jest stosowane powszechnie w diagnostyce chorób układu nerwowego. Dostarcza ono ważnych danych o wartości ciśnienia śródczaszkowego i składzie płynu mózgowo-rdzeniowego. Umożliwia także podanie kontrastu do badań radiologicznych oraz leków dokanałowo.

Ultrasonografia to bezinwazyjna, powtarzalna, całkowicie bezpieczna technika, umożliwiająca ocenę przebiegu i drożności tętnic zewnątrz- i wewnątrzczaszkowych oraz obserwację dróg krążenia obocznego, przy znacznych patologiach tych naczyń. Stosowanie ultrasonografii naczyniowej pozwala na monitorowanie zmian przepływu na różnych etapach choroby, podczas terapii lekowej, podczas i po zabiegach udrażniających.

Badania tętnic szyjnych mają istotne znaczenie w profilaktyce wtórnej udaru mózgu. Ultrasonograficzne badanie metodą Duplex służy do oceny stopnia zwężenia tętnic szyjnych oraz morfologii blaszek miażdżycowych w odcinku zewnątrzczaszkowym.

Zatory pochodzenia sercowego i aortalnego są ważnym klinicznie źródłem udarów mózgowych, będąc przyczyną jednego na pięć udarów niedokrwiennych mózgu. Najczęściej występują one u chorych z migotaniem przedsionków. Przedstawiliśmy metodologię i wyniki głównych badań klinicznych w profilaktyce pierwotnej i wtórnej udaru mózgu u chorych z migotaniem przedsionków. Metaanaliza wykazała zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru o 60-70% w grupie chorych leczonych warfaryną w porównaniu z placebo.

Autorzy podjęli próbę przedstawienia aktualnego stanu wiedzy na temat migreny, jej zapobiegania i leczenia. Leczenie migreny powinno być kompleksowe, obejmując zarówno leczenie napadów, zachowawcze (profilaktyczne), jak i niefarmakologiczne. Nadal pozostaje ono wyzwaniem zarówno dla lekarzy jak i pacjentów.

W artykule dokonano przeglądu najbardziej istotnych problemów w leczeniu objawowym stwardnienia rozsianego (zaburzenia czynnościowe dolnych dróg moczowych, drżenie, wzmożone napięcie mięśniowe, zaburzenia seksualne, ból). W każdym przypadku leczenie objawowe winno być maksymalnie dostosowane do potrzeb pacjenta. Leczenie objawowe nie wpływa na przebieg choroby, jednakże poprzez zmniejszenie liczby powikłań przyczynia się do wyższego komfortu życia chorych i pośrednio zmniejsza śmiertelność.

Omówiono postępowanie w przypadkach pierwszego w życiu napadu padaczkowego u osób dorosłych i młodzieży (z wyłączeniem napadów o ostrej etiologii objawowej). Po ustaleniu rozpoznania pierwszego napadu, idiopatycznego lub o odległej etiologii objawowej, należy rozważyć włączenie leczenia przeciwdrgawkowego. Poglądy na temat wczesnego rozpoczynania leczenia po pierwszym napadzie padaczkowym nadal nie są zgodne. Dotychczasowe badania kliniczne nie udowodniły przewagi wczesnego rozpoczynania leczenia nad odroczeniem leczenia, co do rokowania długoterminowego. Włączenie leków przeciwdrgawkowych może spowodować wystąpienie objawów niepożądanych, w tym nasilenia napadów padaczkowych. Niezbędne są, zatem dalsze badania, w celu ustalenia, czy należy leczyć osoby po pierwszym w życiu napadzie padaczkowym. Przedstawiono niedawno rozpoczęte badanie kliniczne nad wczesną padaczką i pojedynczymi napadami padaczkowymi.

W ostatnich latach obserwujemy rosnące zainteresowanie toksyną botulinową (TB), jako ważnym środkiem terapeutycznym w leczeniu zaburzeń neurologicznych charakteryzujących się wzmożoną czynnością mięśniową. Artykuł omawia najbardziej popularne zastosowanie kliniczne i skuteczność iniekcji TB.

Artykuł jest przeglądem prac dotyczących wiedzy pacjentów, ludzi zdrowych oraz personelu medycznego w różnych krajach na temat problematyki udaru mózgu i czynników ryzyka. Przedstawiono również czynniki opóźniające przyjęcie do szpitala chorych z udarem mózgu. Omawiana jest organizacja i efektywność amerykańskich służb pogotowia ratunkowego i oddziałów nagłej pomocy pełniących rolę polskiej izby przyjęć. Prezentowane jest porównanie postępowania diagnostycznego i terapeutycznego lekarzy pierwszego kontaktu w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.