Streszczenie
Cel pracy. W artykule przedstawiono wyniki dwóch prospektywnych badań klinicznych z użyciem substancji wpływających na funkcje układu kwasu glutaminowego, które przeprowadzono w Klinice Zaburzeń Afektywnych i Psychotycznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Materiał i metody. Oba badania objęły pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii z dominującymi objawami negatywnymi w stabilnym stanie psychicznym, leczonych stabilnymi dawkami leków przeciwpsychotycznych. W obu projektach monitorowano wpływ substancji na symptomatologię schizofrenii. Podstawowym narzędziem oceny zmian klinicznych była skala PANSS (Positive
and Negative Syndrome Scale for Schizophrenia).
Wyniki. Pierwsze badanie – zaprojektowane jako badanie otwarte – polegało na monitorowaniu wpływu glicyny (0,8 g/kg masy ciała, max. 60 g dziennie), koagonisty receptora NMDA, w czasie 6-tygodniowego podawania tego aminokwasu. Odnotowano istotne zmniejszenie nasilenia objawów w podskalach objawów negatywnych i ogólnej psychopatologii oraz w całkowitej punktacji PANSS. Drugie badanie – randomizowane, zaślepione i kontrolowane placebo – trwało 6 miesięcy, oceniano działanie sarkozyny (2 g dziennie), inhibitora transportera glicynowego typu 1. W tym projekcie w grupie sarkozyny wykazano istotną poprawę w zakresie objawów negatywnych i ogólnej psychopatologii oraz w całkowitej punktacji PANSS. W grupie placebo zmiany nie były istotne w żadnej z podskal PANSS, również w całkowitej punktacji tej skali nie odnotowano różnic w porównaniu z punktacją wyjściową.
Wnioski. Glicyna i sarkozyna były skuteczne i dobrze tolerowane przez pacjentów.