Streszczenie
Kannabinoidy są grupą związków występujących naturalnie w organizmach zwierzęcych i roślinnych, są również obecne w organizmie człowieka. Kannnabinoidy izoluje się z różnych gatunków konopi, różniących się odmienną budową morfologiczną. Oprócz kannabinoidów rośliny te zawierają szereg związków aktywnych, między innymi: terpeny, flawonoidy, fenantreny, spiroindany, dihydrostilbeny.
Padaczka, choroba Parkinsona oraz stwardnienie rozsiane są chorobami neurologicznymi, których objawy w dramatyczny sposób pogarszają jakość życia pacjentów. W sytuacji, kiedy standardowa farmakoterapia nie przynosi oczekiwanych rezultatów podejmuje się próby wprowadzenia alternatywnych metod terapii – jedną z nich jest zastosowanie preparatów na bazie konopi, zawierających dwie główne substancje czynne: THC oraz CBD. Wstępne wyniki badań klinicznych z zastosowaniem preparatów na bazie konopi wskazują na potencjalny efekt terapeutyczny w redukcji częstości napadów w przypadku padaczki lekoopornej u dzieci, co wymaga jednak udowodnienia w dalszych prawidłowo zaplanowanych badaniach. U pacjentów z SM ich zastosowanie może powodować zmniejszenie nasilenia bólu oraz spastyczności. W przypadku choroby Parkinsona większość danych dotyczących potencjalnych korzyści stosowania preparatów na bazie konopi pochodzi z badań przedklinicznych.
Wyniki badań, których celem było potwierdzenie skuteczności stosowania „medycznej marihuany” w tych jednostkach chorobowych nie są jednoznaczne. Z tego powodu marihuana nadal w większości krajów nie jest zalegalizowaną metodą terapii. Coraz częściej jednak wydaje się zgodę na jej zastosowanie w ciężkich przypadkach opornych na leczenie. Celem prezentowanej pracy przeglądowej jest próba krytycznej analizy aktualnych danych naukowych dotyczących możliwości zastosowania medycznej marihuany.