2014 zeszyt 3-4

Powrót do zeszytu

Tom 23, zeszyt 3-4

Artykuł poglądowy

Rola ceruloplazminy w chorobach neurodegeneracyjnych

Mariola Wolanin1, Bożena Kłysz1, Anna Członkowska1
1. Institute of Psychiatry and Neurology, Second Department of Neurology, Warsaw, Poland
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2014, 3–4, 159–176
Słowa kluczowe: ceruloplazmina, żelazo, choroby neurodegeneracyjne, wolne rodniki, antyoksydanty

Streszczenie

Ceruloplazmina jest głównym białkiem biorącym udział w metabolizmie miedzi. Odgrywa również znaczącą rolę w metabolizmie żelaza. Utlenia jony Fe2+, umożliwiając połączenie się jonów Fe3+ z białkami transportującymi oraz magazynującymi – z tego względu zaliczana jest do ferroksydaz.
W wielu chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak aceruloplazminemia, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, zaobserwowano związek pomiędzy obniżonym stężeniem ceruloplazminy w surowicy i odkładaniem się jonów Fe2+ w różnych narządach. Wskutek zwiększonego magazynowania Fe2+ dochodzi do oksydacyjnego uszkodzenia komórek i apoptozy. W chorobie Wilsona natomiast zaburzony jest wewnątrzkomórkowy transport miedzi, co prowadzi do obniżenia syntezy ceruloplazminy i odkładania się miedzi w tkankach. Nie wszystkie etapy mechanizmów uszkodzenia komórek zostały dotychczas wyjaśnione, dlatego też niezbędne są dalsze badania dotyczące wolnorodnikowego uszkodzenia neuronów w tych chorobach i możliwych sposobów farmakoterapii.

Adres do korespondencji:
Mariola Wolanin
Instytut Psychiatrii i Neurologii
II Klinika Neurologiczna
ul. Sobieskiego 9, 02-957 Warszawa, Poland
e-mail: mwolanin@ipin.edu.pl