2003 zeszyt 2

Powrót do zeszytu

Tom 19, zeszyt 2

Artykuł

VI. Specyficzne populacje

Lilian Thorpe1, Diane K. Whitney2,3, Stanley P. Kutcher4, Sidney H. Kennedy2
1. Department of Psychiatry, University of Saskatchewan, Regina, Saskatchewan
2. Department of Psychiatry, University of Toronto, Toronto, Ontario
3. Department of Psychiatry, University of Western Ontario, London, Ontario
4. Department of Psychiatry, Dalhousie University, Halifax, Nova Scotia
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2003, 2, 107-135

Streszczenie

Cel: Kanadyjskie Towarzystwo Psychiatryczne oraz Kanadyjski Zespół ds. Leczenia Zaburzeń Nastroju i Lękowych uczestniczyły w tworzeniu klinicznych wskazówek leczenia zaburzeń depresyjnych dla psychiatrów.

Metoda: Tworzenie wskazówek było następujące: wychodząc z bazy danych dokonano przeglądu piśmiennictwa. Zastosowano zoperacjonalizowane kryteria oceny jakości wyników badań klinicznych, w rekomendacjach leczenia zawarto uzgodnione opinie klinicystów. Ten rozdział jest jednym z 7 rozdziałów ocenionych przez klinicystów. Tekst został poprawiony i zaakceptowany przez ekspertów krajowych i międzynarodowych.

Wyniki: Ten rozdział zawiera dane na temat częstości występowania, przebiegu i rezultatu depresji w specyficznych populacjach. Oceniono psychologiczne, farmakologiczne i inne terapie biologiczne dla poszczególnych grup: dzieci i młodzieży, osób starszych, kobiet w okresach cyklu reprodukcyjnego oraz specyficznych grup etniczno-kulturowych.

Wnioski: Duża depresja występuje w każdym wieku. W zasadzie jest więcej podobieństw niż różnic w obrazie klinicznym wśród różnych grup wiekowych, płci i grup kulturowych. Mniej danych istnieje na temat skuteczności leczenia w tych populacjach w porównaniu z pacjentami w średnim wieku, niemniej stwierdza się porównywalne efekty leczenia farmakologicznego, elektrowstrząsami i w niektórych przypadkach psychoterapii.