1995 zeszyt 2-3

Powrót do zeszytu

Tom 11, zeszyt 2-3

Artykuł

Własne doświadczenia kliniczne w leczeniu zespołów depresyjnych fluoksetyną (doniesienie wstępne)

Barbara Sęp-Kowalikowa1, Piotr Pankiewicz1
1. I Klinika Chorób Psychicznych AM w Gdańsku
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 1995, 2-3, 111-117

Streszczenie

Celem pracy była ocena skuteczności fluoksetyny w leczeniu zespołów depresyjnych. Materiał stanowi 20 chorych z rozpoznaniem wielkiej depresji według DSM III R. Stan psychiczny oceniano za pomocą Skali Depresji Hamiltona, przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia, po 3, 6 i 8 tygodniach. Lek podawano rano w dawce 20 mg. Poprawę stanu psychicznego obserwowano u 13 chorych. Pogorszenie depresji obserwowano w l przypadku, w l przypadku brak poprawy, a w 3 poprawę mierną. U dwóch chorych przerwano kurację po 3 tygodniach z powodu bezsenności trudnej do opanowania. Bezsenność stanowi główny objaw uboczny w badanym materiale. Fluoksetyna jest wskazana do leczenia zespołów depresyjnych o niezbyt dużym nasileniu objawów, z pierwszoplanowym w obrazie klinicznym obniżeniem napędu i nastroju.